Een reisverhaal door de hooglanden van Schotland
Poëzie: Koen Wijnveen
Fotografie en film: Nick Ponsioen
2023
Zo moet het ongeveer zijn gegaan. Wij weten niet meer hoe en waarom we voor Schotland hebben gekozen. Achteraf jammer, maar misschien ook juist goed. Het lot bepaalde dat we niet meer wisten waarom we voor Schotland hadden gekozen. Het had zo moetten zijn. Met deze ingeving gingen we op pad. Schotland, voorheen nog onbekend terrein. Maar nu stiekem ons heimwee land geworden. We voelde ons thuis in alles. De cultuur, de gebruiken maar vooral de verhalen. Door die verhalen is dit boek tot stand gekomen. Analoge fotografie met poëtisch commentaar van een krakende schrijfmachine. Op pad met volle tassen gevuld met kleren, deo-flessen, stroopwafels, filmrolletjes en een typ-lint. Die we elke trap mee omhoog sleepte. Want op een of ande rereden sliepen we altijd op de verste kamer van de voordeur vandaan. In iedere hotelkamer waar we sliepen gingen we aan de slag, kijken wat we hadden opgeschreven en gemaakt. De eerste versies waren geboren en na een tijdje wikkenen wegen kwam er uiteindelijk een reisverhaal, een verhaal waarbij we onze liefde voor Schotland konden uitdrukken in beeld en letters.
- Koen Wijnveen & Nick Ponsioen
Wat zal ik zien
wat zal er zijn
de spontaniteit bepaald
geen plan, geen weg die we kennen
Het zal er allemaal wel aankomen
in de dwaze vriendschappen die onstaan na een avond.
Het ontmoetten van andere Nederlanders
de verkeerde benziene tanken
en in de dans die ik pas aan het einde eindelijk wist.
-
Van hort naar her, berg af en berg op
tol betalen en zand weggetjes
smok en zuurstof,
zal ik mij einelijk thuis voellen
Als ik dood ga, wil ik
in een piramide
tussen mos en steen
modder en bomen die rotten
Gelukkig en fijn hier boven
waar niemand ooit zal komen
steentje voor steentje,
zal ik daar komen te liggen
in mijn eentje
Robust en eenzaam
van de ene troon naar de
eeuwige troon
geduld en rust, word hem
geschonken
En god weet van dit gedicht
Niemand zal ze horen
Niemand zal ze zien
Niemand zal het geloven
Oorverdovend, wisselvallig
gevangen door kou, zout en vogelkak
leven ze verder
haast en al bijna
overgenomen door
de natuur
Uiteindelijk hebben wij
als doodgewone sterveling
niks te zeggen over de natuur
Duizend verhalen
Duizende gedichten
Miljoenen letters
letters die woorden worden
woord voor woord en
dan een zin, met een punt.
Een verhaal, een geest
een tijdperk, een meesterlijk
verhaal
duizend papieren
duizend potten inkt
het begin van de poëzie
het begin van mijn bevestiging
Steeds vaker belt hij naar hem
hijgend en smekend aan de
zwarte hoorn, zijn liefde spreekt
Als vogels die zingen in het groen
oren die het gevoel van liefde inbrengen
nog vaker belt hij hem
veertig cent per minuut
dat was het prijskaartje
voor de lange-afstands-liefde
De goedkoopste telefooncel uit
de hele buurt
‘Zorg dat de verbinding niet
word verbroken’
zo jong en nu al stondverliefd
op die jongen aan de andere kant
hijgend en smekend aan de
zwarte hoorn, zijn liefde spreekt
Als vogels die zingen in het groen
oren die het gevoel van liefde inbrengen
nog vaker belt hij hem
veertig cent per minuut
dat was het prijskaartje
voor de lange-afstands-liefde
De goedkoopste telefooncel uit
de hele buurt
‘Zorg dat de verbinding niet
word verbroken’
zo jong en nu al stondverliefd
op die jongen aan de andere kant
---
Door deze rode telefooncel
kan er liefde bestaan
tussen twee mensen, twee jongens
die elkaar nog nooit hebben gezien